Pobieranie próbek gruntu Próbki gruntu należy pobierać z tych warstw, które będą podlegać stabilizacji. Próbki należy pobierać z całej szerokości projektowanych jezdni, kopiąc rowek na szerokość łopaty i głębokość do 20 cm. Z tak ukopanego gruntu należy wydzielić metodą ćwiartowania średnią próbkę laboratoryjną w ilości około 30 kg. Liczba pobieranych próbek zależy od zmienności gruntu korpusu drogowego; należy je pobierać nie rzadziej jednak niż co 500 m. W przypadku gdy torowisko ziemne nie zostało jeszcze wykonane, powinny być pobrane próbki gruntu przewidywanego do użycia w górnych warstwach zaprojektowanej drogi. Read the rest of this entry »

Stopień uzyskanego ulepszenia i wzmocnienia zależny jest od rodzaju i właściwości gruntu. Podane właściwości gruntu stabilizowanego wapnem umożliwiają wykorzystanie go jako a) ulepszonego podłoża pod warstwy nośne nawierzchni szczególnie o ruchu ciężkim, . . b) podbudowy pod warstwy .jezdne dróg lokalnych o ruchu lekkim, c) wstępnego ulepszenia gruntu dla .dalszej stabilizacji cementem lub bitumami; uzyskuje się dzięki temu lepsze oraz łatwiejsze rozdrobnienie i mieszanie gruntu, jak również mniejsze użycie cementu lub bitumu, przez co stabilizacja gruntów nawet bardzo spoistych staje się możliwa i opłacalna, d) samoistnej nawierzchni dla dróg tymczasowych, e) ulepszenia mieszanek żwirowych o zbyt dużej zawartości części spoistych (wskaźnik piaskowy < 30) przeznaczonych dla warstw nośnych nawierzchni, bądź, gruntów spoistych o granicy płynności 60%, lub o nadmiernej wilgotności przy wykonywaniu nasypów. Według punktów a), stabilizacja gruntów spoistych wapnem pozwala na wyeliminowanie warstw odsączających i odcinających. Read the rest of this entry »

Potrzebny procentowy dodatek wapna w stosunku wagowym do suchego gruntu orientacyjnie przyjmować można w następujących iloś- ciach: 1) 2-4% dla ulepszenia podłoża i mieszanek żwirowych bądź gruntu do dalszej. obróbki cementem lub smołą; najważniejszym zadaniem jest tu zmiana struktury gruntu i przerwanie kapilarności oraz uzyskanie odporności na wpływy wilgoci, 2) 4-8% – w zależności od stopnia plastyczności gruntów do warstw nośnych nawierzchni; w tym przypadku mieszance stawia się wymagania co do wytrzymałości lub nośności oraz odporności na wpływy atmosferyczne, Ustalenie niezbędnej ilości wapna do mieszanki połączone jest z określeniem wytrzymałości próbek na ściskanie lub oznaczeniem watości CBR przy wilgotnościach zbliżonych do optymalnych i po nasyceniu próbek wodą. Ustalenie optymalnej ilości wapna ma wpływ na trwałość wykonanej stabilizacji. Przy dodatku wapna w ilości większej ponad optymalną nie następuje dostateczne stwardnienie górnej warstwy i wpływa na jej nad- mierną ścieralność. Wskazuje to, że nadmiar ilości wapna nie pomaga, a wywiera ujemny wpływ na wykonanie stabilizacji. Read the rest of this entry »

Dokładne zwiększenie ilości wody należy ustalać laboratoryjnie drogą kolejnych przybliżeń tak, aby końcowa wilgotność mieszanki zbliżona była do wilgotności optymalnej gruntu z tolerancją ± 1%. Przygotowanie próbek mieszanki i zagęszczenie jej w przypadku użycia wapna palonego wykonywać należy nie wcześniej niż po 2 godzinach od czasu wymieszania z wodą tj. po zlasowaniu wapna i ostygnięciu mieszanki. W zależności od posiadanego sprzętu laboratoryjnego, mieszankę zagęszcza się w formach stalowych o Cb 5 cm h = 7,5 cm i w prasie pod naciskiem 3-4 ton w ciągu 3 minut tak, aby otrzymać zagęszczenie odpowiadające zagęszczeniu według normalnej, metody Proctora bądź formach stalowych zagęszczonych 30 uderzeniami ubi- jakiem normalnego aparatu Proctora. Tak przygotowane próbki mieszanki o różnej procentowej zawartości wapna w ilości np. Read the rest of this entry »